Sei Solo vormt een keuze uit programma’s waarin de werken voor viool-solo van J.S. Bach centraal staan, inclusief mondelinge toelichting over de achtergrond en uitvoeringspraktijk.
Mogelijkheden:
- Een kort programma/lunchconcert van ca. 30 minuten met tenminste één sonate óf partita.
- Een recital van 60 minuten met tenminste één sonate én één partita.
Extra mogelijkheid:
In samenwerking met verteller Govert Jan Bach, nazaat van de fameuze Bach familie, en auteur van o.a. de grote Bach-atlas.
Bach vertegenwoordigt voor van der Ent een kruispunt waar alle muziek naar toe leidt, en weer uit voortkomt. Het voelde voor hem als een onvermijdelijke volgende stap om zich onder te dompelen in de meest unieke werken voor viool solo aller tijden.
Voorin de partituur schreef Bach “sei solo”, wat letterlijk “wees alleen” betekent.
Of dit een woordspeling was, zal altijd een mysterie blijven. Hij zal zeker ook “zes solo’s” hebben bedoeld, maar waarom schreef hij dan niet “sei soli”?
Over alleen zijn gesproken: de kwetsbaarheid van de mens en zijn ontzag voor het ongrijpbare, wordt het duidelijkst wanneer hij alleen is. Hoe passend was dat tijdens deze corona-pandemie. Een tijd van eenzaamheid en isolatie, waarin de Bach CD het beste medium was dat de fysieke afstand tussen musicus en publiek enigszins kon overbruggen.
De oorlog in Oekraïne, inflatie en dreigende economische recessie, vluchtelingen-problematiek en natuurrampen door klimaatverandering geven ons een chronisch gevoel van onzekerheid.
We verlangen in deze tijd naar rust, en zoeken naar hoop, schoonheid en troost in gedeelde ervaringen. Gelukkig is het weer mogelijk om fysiek bij elkaar te komen en de muziek weer ruimtelijk gezamenlijk te kunnen ervaren.
De tijdloze viool-solo werken van Bach met hun volmaakte tonaliteit en symbiose van eenvoud en complexiteit, schenken ons meer dan welke muziek dan ook, de zekerheid, meditatieve rust en reflectie, levenslust, en diepgang waar we in deze tijd zo naar verlangen.
Met het bespelen van een JB.Vuillaume uit 1828 naar een 18e eeuws Stradivarius-model, gecombineerd met barokstok en het gebruik van darmsnaren slaat Bob van der Ent een unieke brug naar de historische uitvoeringspraktijk. Over het gebruik van deze barokstok zegt Bob van der Ent: “Het is een stok die aanvoelt als een fijn penseel en mij helpt de muziek te schilderen zoals ze is, als het ware in detail.”